Ik heb het altijd een loze datum gevonden. Wát een niksigheid. Niemand is jarig, de politiek is met reces (dat had Stef Blok goed bekeken), de rest van Nederland is met vakantie. Thierry Baudet ligt intussen als een uitgestrekt naakt op Instagram en kroont zichzelf tot pianeur.
Dit jaar is 1 augustus een keerpunt.
In januari heb ik aangegeven dat ik vanaf vandaag nog maar één dag in het onderwijs wil werken. Snotterend zat ik bij Jasper in zijn directiekamer, maar ik moest en ik zou het doorzetten. Ik ga voor één lesdag fun en laat de eindverantwoordelijkheid voor een eigen groep aan anderen over. Ik wil het niet meer, het is na dik twee decennia mooi geweest. Het voelt alsof er kilo’s van me afvallen. Voor mij geen strakke jaarplanningen met toetsmomenten meer, geen groepsplannen waarin je alles moet verantwoorden – vier keer per jaar voor alle schoolvakken, geen CITO-analyses, geen rapporten, geen verslagen van oudergesprekken, geen verslagen van langlopende conflicten, geen verslagen van gesprekken met ambulant begeleiders die ons en ons wanhopige Passend Onderwijs hoopvol blijven ondersteunen… Diep respect voor alles en iedereen in het basisonderwijs. Er wordt hard gewerkt, in de eerste plaats door de kinderen. Fantastische jaren waren het. Ik heb er veel uitgehaald en veel gegeven. Ook dikwijls gebruld van het lachen, soms tot ergernis van een enkele collega.
En nu? Ik ga op de woensdagen vijfentwintig kinderen in groep 3 één woord per week leren lezen en schrijven. Dat vind ik erg bevredigend. Je moet die snuiten zien als ze letters herkennen en uiteindelijk meters gaan maken. Onbetaalbaar! De melktanden die het hele jaar door uitvallen markeren voor mijn studeerkabouters ook een nieuwe fase. Ik zal de werken van Freud nog eens nalezen op de wisseltruc van het menselijk gebit.
Hoe ik nu aan de rest van mijn geld kom? Ik jaag mijn andere droom na en heb het er maar druk mee.
Vanaf morgen te lezen in de langlopende reeks ‘Ondernemen van A tot Z.’
You go girl!
XB
Nou en of!
X
Zo ist Kaat! Je leeft maar 1x, dus doen waar je gelukkig van wordt…
???
Ik wil graag hard werken, maar word niet (meer) gelukkig van tredmolens en keurslijven!
lieve Karin, geweldig! Ik blijf je vol bewondering volgen hoor………….xxx
Weet ik! Lief van je! xxx
Ha Karin, super stoer van je! Ben héél erg benieuwd naar wat je allemaal gaat creëren de komende jaren, gelukkig gaan we elkaar nog vaak genoeg zien 😉
Groetjes en tot snel!
Jozef, Sjonnie! Wat leuk, jouw berichtje. Ik ga mijn creativiteit aanboren, er borrelt van alles. We spreken elkaar, tot gauw!
Wat ontzettend dapper van je en wat een verlies voor het onderwijs! Ik heb een jaar geleden ook de keuze gemaakt niet meer al dat te moeten waar ik niet helemaal achter kon staan. Het onderwijs blijft me na aan het hart en het doet me dan ook goed aan de zijlijn te staan.
Het ga je goed Kaatje! Trots op jou! X
Jij doet prachtwerk! En bedankt voor je steun. X