A – Aanstelleritis             

Beste recruiter,

Sinds kort ben ik op zoek naar een baan als tekstschrijver. Jullie bedrijf levert goed werk, daar zou ik op zich best een bijdrage aan willen leveren. Wel vraag ik me af waarom jullie zo vreemd doen tijdens de werving en selectie?

Ik ben niet die ‘creatieve marketingkoningin die alleen maar in hashtags denkt’.
Zeer zeker ben ik niet degene die als een hongerige wolf loert naar ‘de eindeloze supply koffie, lunch, iets te veel koekjes en fruit om de dag door te komen.’ 
En waarom, waarom denken jullie dat ‘ik nog liever een nacht onder mijn bureaustoel slaap dan een deadline te missen?’ Hebben jullie zulke grote bureaustoelen dan? En… waarom moet ik er ónder gaan liggen?
‘Als je daarnaast can switch from Dutch to English just as makkelijk’ is op mij zeker van toepassing, maar dit soort zinnen is toch een belediging? 

Voor geen goud wil ik meedoen met dit soort aanstelleritis. Toch wil ik je bedanken, want ik heb nu een knoop doorgehakt. Ik ben gestopt met solliciteren, ik wil heel graag met losse opdrachtgevers werken. Steeds samen nieuwe projecten ontwikkelen en mijn eigen zaken regelen. Daarom heb ik sinds kort een oud ondernemerschap nieuw leven ingeblazen bij de KvK en de Belastingdienst. Nogmaals mijn hartelijke dank voor het verschafte inzicht!

This  Zelfstandige Zonder Personnel greets jou, 

Karin van Spaandonk