Power

Deze glanzende biografie heb ik net uitgelezen.
Twee dingen hebben wij gemeenschappelijk, Elon Musk en ik: we zijn allebei 48 jaar oud en we bestieren allebei een onderneming.
En dat was dat.

In het geniep ben ik best een beetje verliefd op Musk. Dat komt omdat hij zo’n jaloersmakende briljante bèta-man is. Ik ben heel anders bedraad, al in VWO-2 raakte ik het spoor volledig bijster. Nee, dan Musk. Die schreef op zijn twaalfde alle codes voor een videogame. Dat lukte mij op mijn veertigste nog niet; mijn toenmalige lief probeerde destijds om mij html-codes voor webpagina’s aan te leren. Ik was van goede wil, maar het zweet brak me uit.

Van oorsprong is Musk een Zuid-Afrikaan. Toen hij zeventien was, vertrok hij vanuit zijn familie in Zuid-Afrika naar Canada, alleen. Vanwege de Canadese afkomst van zijn moeder kwam hij daar makkelijk binnen, jaren later is hij ook Amerikaans staatsburger geworden. Na een technische en een economische studie zette hij zijn eerste stappen in het bedrijfsleven. Het high tech onderzoeksklimaat in Californië (Silicon Valley) vormde de basis voor de rest van zijn carrière. Het voert te ver om hier ook nog het PayPal-verhaal op te diepen, ik focus me op zijn huidige ondernemerschap.

Musk combineert zijn technisch vernuft met een ziekmakende gedrevenheid, zo’n tachtig uur per week. Hij moet en hij zal. Die gedrevenheid heeft een heel specifiek mens- en maatschappijbeeld als katalysator, het is in geen geval winstbejag. Hij heeft al tientallen keren op het randje van een bankroet gestaan omdat hij zonder externe investeerders miljoenen ophoestte, uit eigen zak, steeds opnieuw, alles voor zijn missie.

Zijn missie? Die is tweeledig. Enerzijds is hij ervan overtuigd dat duurzame energie de toekomst heeft. Vervuilende fossiele brandstoffen en het daarmee samenhangende machtsblok in de wereld wil hij zoveel mogelijk uitbannen. Daarom heeft hij veel geïnvesteerd in de ontwikkeling van zonnepanelen, batterijen en Superchargers, onder andere voor zijn Tesla’s.

Het verhaal van Tesla leest als een thriller. In de fik vliegende batterijen, afzichtelijke lasnaden, prototypes die in elkaar zakten, vetes en ontslagen op hoog niveau, het aantrekken van een hippe autodesigner, de hoon van concurrerende autofabrikanten… Ik zat op het puntje van mijn stoel, ook al is de uitkomst bekend. Hier in Tilburg staat sinds jaren een gigantische vestiging. Steeds als ik in de buurt ben, denk ik: gauw even langs Tesla rijden. Vandaag of morgen ga ik daar zonder blikken of blozen een testrit aanvragen. ‘Doet u mij maar Model S, of het Batmobiel-achtige Model X met uitklappende Falcon Wing Doors.’

Het andere deel van zijn missie is de expansie van het leef- en werkgebied van het mensdom. Daartoe heeft hij in 2002 SpaceX opgericht, een ‘duurzaam’ ruimtevaartbedrijf. SpaceX is het eerste space center dat na de lancering haar raketten weer netjes parkeert op het aardoppervlak. Over recycling gesproken. Onder leiding van Musk zijn er reeksen satellieten in een baan rond de aarde gebracht. Dit Starlink-project moet een 5G-internetverbinding gaan realiseren voor dunbevolkte gebieden zonder bereik. Als je over een jaar of twee op je paard door de Gobiwoestijn trekt, kun je je moeder gerust een selfie appen. De ruimtereizen naar Mars heb ik altijd met argusogen gevolgd, maar ik ben overtuigd nu. Ik wed dat Musk het gaat doen. Hij is er zeer serieus mee bezig, het is geen sci-fi jongensdroom. Zijn Starship functioneert bijna optimaal, gaat in 2022 vrachten naar Mars transporteren en in 2024 zou de eerste bemande vlucht die kant op moeten gaan. Niet bedoeld als toeristisch uitje, maar als opmaat tot de kolonisatie van de Rode Planeet. The chances of anything going to Mars; we gaan het meemaken!

Kortom, ik heb Elon Musk voorgoed in mijn hart gesloten. Dat hij een zenuwslopende werkgever is met zakkige trekjes die iedereen over de kling jaagt, neem ik dan maar voor lief. Net als zijn crew, die met hem wegloopt. Power kan een ondernemer ver brengen, in dit geval zeer letterlijk. Nu nog sparen voor een Tesla.