Terstond ging ieder raam
wijd open, en wel zo wijd
als maar mooglijk was. ’t Was tijd.

uit: Het Uur U – Martinus Nijhoff
1936

De afgelopen twee weken vielen er zoveel luiken weg en werden er evenzoveel ramen geopend. Ik weet dat er een heleboel ondernemers over de kop gaan. Dat vind ik vreselijk, dat gaat me aan het hart. Bij mij lijkt het alsof ik op een opwaartse golf zit. Alles wat zich aandient is sowieso erg inspirerend, mijn lijstje ‘Kaatjes Kansen 2020’ groeit en groeit.

Een chronologische greep uit de kansen in slechts drie weken tijd:
– Of ik mee wil brainstormen over een broedplaats voor Transformerend Ondernemen? Uiteraard!
– Of ik een leidinggevende wil coachen bij het schrijven van een business plan? Natuurlijk!
– Of ik in gesprek wil over een boek dat geschreven gaat worden over zelfhulp? Mooi, dat wil ik!
– Of ik weer wil meedoen met Cultuur Met Kwaliteit Tilburg, fijne theaterworkshops voor kinderen ontwikkelen? Vet leuk!
– Deze is vers, van vanochtend: of ik een kwetsbare puber uit het speciaal onderwijs wil begeleiden met een persoonlijk leertraject? Ik voel me vereerd!
– Deze is ook vers, op exact hetzelfde tijdstip van vanochtend, je gaat bijna in de Voorzienigheid geloven: iemand met een social mediabureau mailde of we misschien zaken kunnen doen als die grote opdrachtgever binnengehengeld wordt? Yeah!

En dan is er nog mijn vaste basis op De Triangel, met mijn maat Yannick en de gabbers van onze groep 5.
Er ligt ook nog een deadline voor Taal52, met leuk taalmateriaal voor kinderen van nieuwkomers.

HELP.

Ik weet het, het is een luxeprobleem, het is een lijst waar je U tegen zegt.
Het klinkt misschien zeikerig, maar ik heb vette keuzestress en ik ben voor mijn eigen bestwil óók nog op een wijndieet. Lekker dan.

Adem in, adem uit…
Ik tel tot tien, wie niet weg is, is gezien.

*Mens, ga toch koken*